Beste mensen,
Dat u naar mijn afscheid bent gekomen, stel ik
buitengewoon op prijs.
Ik wil u daarvoor van harte
bedanken.
Zo'n afscheid is het teken
dat je uitgepraat bent, dat je niets meer te zeggen hebt en dat je maar beter
het zwijgen er toe kan doen.
Maar een afscheid biedt ook
ongekende mogelijkheden.
Je kan vrijuit spreken. Niemand
kan je meer ter verantwoording roepen.
Zo'n kans moet je dus pakken!
10 jaar ben ik actief geweest
in de gemeente politiek van Bloemendaal.
Dat is genoeg! Ik maak graag
ruimte voor nieuwe ideeën, een andere aanpak en frisse mensen.
Of ik wel iets heb
bijgedragen aan de Bloemendaalse samenleving is niet ter beoordeling aan mij.
Een breed misverstand is dat
je als wethouder ambtenaar bent.
Nee, dat ben je dus niet. Als
bestuurder geniet je een eigen rechtspositie.
Ik voelde mij daarbij de zetbaas
van alle Bloemendalers; hoeder van het algemeen belang en daar binnen zoeker
naar kansen voor individuele wensen.
De laatste tijd hebben
verschillende mensen toespelingen gemaakt op een Kokke-iaans of Tamaresk
taalgebruik. Ik vind dat een eervolle duiding. De politiek is niet in alle
gevallen gediend met volledige duidelijkheid. Er moet ook ruimte zijn voor een
zekere spanning, iets intrigerend, iets om later nog eens over na te denken of
over na te praten. Wat werd er nu echt of precies bedoeld?
Een beetje Spiritualiteit en
mysterie maken een zaak juist spannender!
Het contact met de
Bloemendalers zelf, en de vele externe partijen die zijn aangewezen op de
gemeente, vond ik het belangrijkste onderdeel van mijn werk.
In de tweede plaats kwam het
contact met de ambtelijke organisatie. Bekwame, vriendelijke en behulpzame
mensen. Besturen is leidinggeven en tegelijkertijd schaken op meerdere borden. Om
je doelen te bereiken is het wenselijk intensief te investeren in vele goede
persoonlijke contacten. Een wederzijdse open communicatie en onderling vertrouwen
is essentieel. Een bestuurder die praat over de organisatie, praat over
zichzelf. Dat kan worden uitgelegd als, ik krijg niet voor elkaar wat ik wil.
En dat roept vragen op over de leidinggevende capaciteiten.
De laatste relevante factor
vormt de gemeenteraad van Bloemendaal. De rechtstreekse vertegenwoordigers van
alle Bloemendalers. Individueel allemaal bekwame mensen, maar intrigerend als
instituut.
De basis van mijn werkwijze was
in de eerste plaats een gedegen dossierkennis. Daarnaast vormen flexibiliteit,
een zeker speelsheid en lichtvoetigheid, het woordspel, vrijheid en eigen verantwoordelijkheid, trots
zijn, genieten van en blij zijn met wat je hebt, belangrijke factoren. Mijn
credo was, het is in Bloemendaal allemaal maar dorpspolitiek! Maak het niet
zwaarder dan het is. Hoe zwaarder het dossier des te lichter het woord zou moeten
zijn en hoe lichter een dossier des te serieuzer.
Ik was graag bereid mijn
visie op een zaak te geven, maar voelde er weinig voor voortdurend overhoord te
worden. Het gros van de vele gestelde vragen staat reeds in de toegezonden
stukken of kan gemakkelijk schriftelijk worden afgedaan.
Ik onderschrijf en respecteer
de controlerende rol van de raad, maar niet voor vragen als wist u dat al en
wat gaat u er aan doen, of nog erger wat hebt u er al aangedaan?
Het grote probleem van
Bloemendaal is dat het geen echte grote problemen kent. Alle landelijke of
wereldproblemen glijden als in een Tefal pan van Bloemendaal af of gaan onze
deur voorbij. Wees daar maar blij mee!
En wat doe je als er geen
problemen zijn? Dan bedenk je er een paar.
Dan ben je lekker druk bezig
en dat lijkt best heel gewichtig.
Mijn advies is, besteedt 5 %
van de tijd aan taakstelling, 15 % aan controle en 80% aan contact met de
inwoners en de regio.
Bloemendalers kom je overal tegen, in en buiten
Bloemendaal.
Het is een hard werkend volkje, zich bewust van de eigen potentie, goed van de
tongriem gesneden, dol op het nemen van eigen verantwoordelijkheid en begiftigt
met een duidelijke eigen mening, die gevraagd en ongevraagd wordt geventileerd.
Bloemendaal behoort al jaren tot één van de top
gemeentes wat betreft het leef- en woonklimaat. Het is een unieke leefomgeving.
Stedenbouwkundige en landschappelijk niet te evenaren. Die hoge kwaliteit moet
worden behouden, niet alles hoeft op slot, het mag ook anders zo lang maar aan onze
hoge standaards wordt voldaan.
Mag ik om af te sluiten nog
10 puntjes benoemen die mij het meest zijn bijgebleven?
1. Bloemendaal is een beheers
gemeente en de organisatie is daarop ingericht. Wegen aanleggen, maaien, zorgen
dat de riolering loopt, het ophalen van vuilnis, bouwvergunningen, subsidies,
uitkeringen. Uitvoerend werk. Gaat allemaal prima. Bloemendaal hoeft niet te
voldoen aan eisen die gesteld worden aan multinationals of DNB. Een
doorgeschoten aandacht voor beleid gaat ten koste van de kwaliteit van de
uitvoering van basistaken. De kritische succesfactor is vertrouwen en lucht
voor de organisatie.
2. De raad schiet zijn doel
voorbij als het publiekelijk een oordeel velt over de organisatie, het college blijft
daarbij uit de wind en het biedt ruimte aan het college met de wolven in het
bos mee te huilen. Foute boel! De raad dient uitsluitend het college ter
verantwoording te roepen over geleverde prestaties.
3. Interregionale onderwerpen
mogen niet worden veronachtzaamd.
Het Bloemendaalse belang
houdt niet op bij de gemeente grens.
Regionale ontwikkelingen op
het gebied van bijvoorbeeld Infrastructuur, werkgelegenheid, woningbouw,
recreatie, waterbeheer, windmolens op zee, intergemeentelijke
samenwerkingsverbanden kunnen minstens gevolgd worden. Niet alleen omdat het
nodig is, maar ook om te voorkomen dat alles wat in Bloemendaal zelf speelt
voortdurend onder het vergrootglas komt te liggen.
4. Er is een begin gemaakt
met het herstel van de weeffout in de aanleg van de A9 in de Bijlmer en bij
Badhoevedorp. De vraag dringt zich op wanneer dat ook op gaat voor het ontsierende
viaduct dwars door Overveen?
5. De Structuurvisie, bestemmingsplannen
en Provinciale verordeningen gelden voor
alle Bloemendalers. Bejegeningsaangelegenheden of lekkende daken vormen geen
argument daarop een uitzondering te maken!
6. Voor zover we onze duinen
nog natuur mogen noemen, behoren deze in de eerste plaats overal toegankelijk
te zijn voor recreanten. Na het uit de hand gelopen experiment met herten moet
gewaakt worden voor identieke ontwikkelingen met wisenten.
7. De politiek kan niet
zonder de pers en omgekeerd. Aan smeuïge stukjes geen gebrek. Een koe in je
voortuin of een iets te brede drempel worden breed uitgemeten. Maar het
voorwoord van de hoofdredacteur, van tijd tot tijd een grondige politieke
analyse of het oordeel van een onafhankelijke interne ombudsman over het
redactiebeleid worden node gemist.
8. Twee jaarlijks wordt de
tevredenheid van onze inwoners over de gemeentelijke organisatie en het
gemeentebestuur gepeild. In 2009, 2011 en 2013 scoort het "Zich
vertegenwoordigd voelen door de gemeenteraad" van de 69 criteria het op één
na laagste! Het hoogste scoort "De burger als klant van de
gemeenteorganisatie". Een discrepantie die vragen oproept. Bijvoorbeeld
wie roept de raad ter verantwoording als ze dat zelf niet doen? En waarom is er
nog steeds geen verbeterplan in de omgang tussen raad en inwoners?
9. Voor het behoud op het
zicht op unieke architectonische vormgeving en landschappelijke doorkijkjes is
een restrictief beleid noodzakelijk om landschappelijke verarming tegen te gaan.
Gewaakt moet worden dat uit overwegingen van veiligheid, overal te snel
manshoge hekken en hagen komen.
10. Het spel dat al jaren
zeer fijnzinnig in Bloemendaal wordt gespeeld heet "Hoe pest ik de
burgemeester weg". Het is hoogste tijd voor een nieuw constructiever spel.
Onze burgemeester Aaltje Emmens verdient daarvoor ieders volle steun.
Ok, genoeg om over na te
denken en na te praten.
Ik dank alle Bloemendalers
met wie ik de afgelopen jaren contact heb gehad van harte voor de plezierige
momenten. Dat geldt ook voor de vele externen partijen die mij bijstonden of
waar ik mee te maken had , alle ambtenaren, mijn collega wethouders die er
waren, kwamen of gingen, de drie burgemeesters die ik heb meegemaakt en alle
raadsleden. En zeker niet in de laatste plaats ook mijn eigen partij, de VVD.
Het was mij een
groot genoegen, ik zal het werk en de contacten missen.
Het was een feestje Bestuurder
te zijn geweest in Bloemendaal.
Tames Kokke